ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ ΣΤΑΥΡΩΝΑ ΚΙ ΟΛΗ ΝΥΧΤΑ ΚΑΥΛΩΝΑ

Φοιτητικές εκλογές 2013 στο ΤΞΓΜΔ: Μια γιορτή για όλα τα κατακαημένα παιδιά της Ελλάδας. Αφού φτάσουν στην Κέρκυρα μ’ αεροπλάνα, βαπόρια, ΚΤΕΛ και οποιοδήποτε άλλο μεταφορικό μέσο χρειαστεί, οι νέοι, προοδευτικοί και πάνω από όλα «δημοκρατικοί» φοιτητές βρίσκουν τον δρόμο για την σχολή με τη βοήθεια GPS, αφού την βλέπουν για πρώτη φορά στη ζωή τους. Η είσοδος στο κτήριο γίνεται πάντοτε με την αρμόζουσα μεγαλοπρέπεια, ακολουθείται από χειροκροτήματα, ζητοκραυγές και πολλά φιλιά (τόσο κόπο έκανε ο ψηφοφόρος, να μην τον υποδεχτούμε;). Ακολουθούν φωτογραφίες με στιλάτες πόζες μπροστά από τις αφίσες της «δημοκρατικής» παράταξης που κοσμούν κάθε χιλιοστό της σχολής, οι οποίες ανεβαίνουν αμέσως facebook, για να γίνει και το απαραίτητο promotion. Στη συνέχεια, οι ψηφοφόροι οδηγούνται από τις διάφορες πολιτικές φιγούρες της χρονιάς στην αίθουσα της ψηφοφορίας χεράκι-χεράκι (είναι δύσκολο το γαμημένο το περπάτημα), και αφού καταφέρουν να βρουν το πάσο τους, να εντοπίσουν το ψηφοδέλτιο της σωστής παράταξης (είναι δύσκολη η γαμημένη η ανάγνωση) και να σταυρώσουν το όνομα του καλύτερου «φίλου»/«φίλης» τους, αράζουν για το υπόλοιπο της ημέρας στο τραπεζάκι της παράταξης, πίνοντας καφέ και κάνοντας διάφορες φιλοσοφικές συζητήσεις υψηλού επιπέδου, όπως τις τελευταίες ενδυματολογικές επιλογές της Ελένης Μενεγάκη ή την νέα γκόμενα του Αντώνη Κανάκη.

Αφού περάσουν αυτές οι δύσκολες και εποικοδομητικές ώρες, φτάνει η ώρα της καταμέτρησης. Όποτε εμφανίζεται ψηφοδέλτιο της «δημοκρατικής» παράταξης ακούγονται βογγητά, κραυγές ηδονής, αλλά και χειροκροτήματα από τους πιο σκληροπυρηνικούς «ιδεολόγους» της παράταξης. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις τέως προέδρου του φοιτητικού συλλόγου (αυτή που έκανε επίκληση στα κουρδουμπούλια του αγαπητικού της στην προηγούμενη συνέλευση), η οποία φώναζε «πάμε μωρή καύλα», ταυτίζοντας την ψήφο στη παράταξή της με μια απλή στύση, και «ασάλιωτο σας μπήκε». Όταν η καταμέτρηση τελειώσει και η «δημοκρατική» παράταξη «θριαμβεύσει», ξεσπάει ένα ξέφρενο γλέντι, φωνές, τσιρίδες, τραγούδια, και, κυρίως, κλάματα συγκίνησης με το δάκρυ να τρέχει κορόμηλο.

Φοιτητικές εκλογές 2013 στο ΤΞΓΜΔ: Άλλη μια επίδειξη κακογουστιάς, υστερίας, κόμπλεξ, σεξιστικής υβρεολογίας και ξεπεσμού σε κάθε επίπεδο (αν και τα περί επιπέδου της παράταξής τους τα έχουμε ξαναπεί και δεν θα ασχολούμαστε όλη την ώρα με τέτοιες πασπαριές). Μπορεί για μια ακόμα φορά η μεγάλη δημοκρατική παράταξη να κράτησε με νύχια και με δόντια την πρωτιά, ανασταίνοντας πεθαμένους από κάθε γωνιά του πλανήτη για να της ρίξουν μια ψήφο-ξεροκόμματο, ωστόσο εδώ και καιρό έχει χάσει κάθε ίχνος αξιοπρέπειας.

Συγχαρητήρια στην πασπ ΤΞΓΜΔ για τις 90 ψήφους που μάζεψε με τόσο κόπο, με τόσα τηλεφωνήματα, με τόσα πάρτυ, με τόσα τσάμπα εισιτήρια. Φαίνεται δυστυχώς –και από τα πανελλαδικά ποσοστά των φοιτητικών εκλογών- πως ακόμα και σήμερα, σημαντικό κριτήριο ψήφου για πολλούς νέους ανθρώπους είναι τα κερασμένα σφηνάκια, οι εύκολες γκόμενες και οι λυκοφιλίες!

Σοκαριζόμαστε όταν βλέπουμε παιδιά της ηλικίας μας να έχουν ανάγκη την ένταξη στο κοπάδι μιας κομματικής παράταξης για να αποκτήσουν κύρος, φίλους, γκόμενους/ες. Για εμάς είναι αδιανόητο οι ανθρώπινες σχέσεις να εξαργυρώνονται με ψήφους στις εκλογές. Πέρα από αυτό, όμως, δεν μπορούμε να δεχτούμε πως άτομα που δεν έχουν πατήσει σε μία συνέλευση όλη τη χρονιά ξαφνικά τους πήρε ο πόνος να έρθουν να ψηφίσουν, με την ίδια λογική που άτομα που κλαίγονται πως το μόνο που θέλουν «είναι να κάνουν τα μαθήματά τους», δεν πατάνε ούτε σε ένα μάθημα. Νομικά, μπορούν να έχουν την κάλυψη του εκλογικού κανονισμού και να συνεχίσουν να έρχονται εις στον αιώνα τον άπαντα για να ρίξουν την ψήφο τους στους ήρωες και φίλους τους, τους συνδικαλιστές ηγέτες που δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι συνδικαλίζονται γιατί δεν είναι «ιν», τους δήθεν υπερασπιστές του πανεπιστημίου που ελάχιστα ασχολούνται με το ίδιο το πανεπιστήμιο και τη μόρφωση, τους νέους που τυλίγονται ένα γηρασμένο  lifestyle και θεωρούν απαύγασμα του πολιτισμού τους εξαιρετικούς στίχους: «δεν σου κάνω τον άγιο/ αααχ αμάρτησα». Ηθικά, ωστόσο, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να τους θεωρήσουμε κομμάτι του συλλόγου, ούτε να δεχτούμε πως στις εκλογές αυτές ο σύλλογος ψήφισε και αποφάσισε. Πέρα από την προβληματική των εκλογών για ΔΣ (που αποτελεί ένα τεράστιο ζήτημα), ας δούμε, επιτέλους, ποια είναι η αλήθεια: στις εκλογές δεν αποφάσισε απλώς ο σύλλογος, με την έννοια των ενεργών μελών που λαμβάνουν μέρος στις συνελεύσεις και στις δράσεις του συλλόγου. Αντιθέτως, μαζί με τον πραγματικό σύλλογο, «αποφάσισε» (με το ψηφοδέλτιο ήδη σταυρωμένο) μια μεγάλη ομάδα δορυφόρων της «δημοκρατικής» παράταξης, που δεν έχουν ιδέα ούτε πώς είναι μια γενική συνέλευση.

Αυτός, όμως, είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζουν οι πασπίτες, όπως και οι λοιποί μεγαλοπαραταξιακοί, τους συμφοιτητές τους: σαν απλούς ψηφοφόρους, που θα ρίξουν το λιθαράκι τους προκειμένου ένας εξ αυτών (ο μεγαλύτερος «δημοκράτης», να υποθέσουμε;) να αναγορευτεί πρόεδρος και να τον υποδεχόμαστε στη σχολή μετά βαΐων και κλάδων. Μπορεί όλη τη χρονιά να μην αφήνουν τους φοιτητές να εκφραστούν, καθώς, να, «είναι πολύ κουραστικές αυτές οι συνελεύσεις», και, «έλεος, αυτή τη δουλειά θα κάνουμε;», λίγο πριν τις εκλογές, όμως, θυμούνται πως χωρίς αυτούς δεν υπάρχουν και τρέχουν να τους φέρουν «να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα». Πρέπει, πράγματι, εκεί στα κεντρικά της «δημοκρατικής» παράταξης να είναι πολύ υπερήφανοι για τους εξαιρετικά ενεργούς ψηφοφόρους τους και να κάνουν πρόβες για τις διαπροσωπικές σχέσεις που σιγά σιγά θα τους φτάσουν και στης βουλής τα έδρανα (ω μη γένοιτο).

Γι’ αυτό, αγαπητέ σύλλογε, το λέμε μια και καλή: ξύπνα. Μην βλέπεις τον εαυτό σου σαν το δουλικό της κάθε παράταξης. Οι εκλογές είναι μια τσιχλόφουσκα στο στόμα χαζοχαρούμενου γυμνασιόπαιδου. Η ουσία είναι εδώ: αλλάζουμε το καταστατικό και αποφασίζουμε μόνοι και μόνες μας για τις δράσεις μας, χωρίς την όποια παράταξη κατσικωμένη στο σβέρκο μας. Κανείς δεν είναι ο μέγας φωστήρας για να μας φέρνει τις προτάσεις του έτοιμες, ψημένες και σερβιρισμένες ή για να παίρνει τις ευθύνες από τις πλάτες μας. Δεν είμαστε ψηφοφόροι, δεν είμαστε κοπαδίτες, είμαστε φοιτητές και παίρνουμε το μέλλον μας στα χέρια μας!

«Ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ,

Αντισταθείτε.

Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε προς την

Ελευθερία.»

(Μ. Κατσαρός, Η Διαθήκη μου)

ΦΑΣΜΑ - ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ Τ.Ξ.Γ.Μ.Δ.